ЗАЛ

урус, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) собранияр ва я гьукуматдин маса мярекатар тухун патал гзаф инсанар гьакьдай еке кӀвал КилигайтӀа, ламувилинни гьекьедин ни авай залдик къал ква. А. А. Лезгияр. Атабекова залда ацукьнавай алим рушарилай башламишна виридан гъилер кьуна, ацӀай ванцелди виридаз вичин тӀвар лагьана. Къ. М. Хайи чилин таватар. ИкӀ лагьайла, залда гъатайди къиямат я. М. Гьуьсейнов. Дагъуетандин музыкантар гьеле хъуьрезма. 2) яшамиш жезвай кӀвалера тавхана.

ЗАЛ
ЗАЛАН

Значение слова в других словарях