ЗАТМИТЬ
1. кьун, кIевун; мичIивун (мес. цифери цав). 2. пер. кьулухъ тун, кьулухъди авун, рикIелай ракъурун (са кар вичи хъсандиз авуналди масабур, рикIелай ракъуз тун).
сов. 1. qabağını kəsmək, qabağını tutmaq, örtmək, pərdələmək, çulğamaq; 2. məc. kölgədə buraxmaq, örtmək, keçmək
Полностью »-тмишь; св. см. тж. затмевать, затмеваться 1) а) что Заслонив собой, сделать невидимым, незаметным. Тучи затмили звёзды. Луну затмили облака. б) лекс., безл. Затмило глаза кому-л. (кто-л. лишён возмож
Полностью »