ЙИФЕН

1. “йиф” söz. sif. gecə fəaliyyət göstərən, gecə işləyən, gecə olan; gecə; 2. gecəlik (adətən saylarla); пуд йифен кӀвалах üçgecəlik iş; * йифен кьулар gecə yarı, yarı gecə; йифен мугьман a) gecəqonağı, bir gecə qonaq qalan adam; b) istehz. «oğru» mənasında; йифен ничхир bax ничхир.