КЕРКИ

туьрк, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра чиляй чӀуру хъчар акъуддай, накьв хъуьтуьлардай алат. Керки гваз алахъна дуьзар хьийидай А. Ф. КьатӀ-кьатӀ авур зунжурар.

* керки ягъун гл., ни чил чӀуру хъчарикай азад авун, чил пурпу авун.

КЕРКЕТӀ
КЕРПИЧ

Значение слова в других словарях