КЬЕЛЕЧӀ
1. nazik, incə (qalın olmayan, qalınlığı az olan); кьелечӀ кьул nazik taxta; мурк кьелечӀ чкадилай хада. Ata. sözü buz nazik yerindən sınar; 2. məc. nazik, zərif, yumşaq, incə; кьелечӀ хам nazik dəri; * кьелечӀ авун bir şeyi yastıladaraq nazik qat halına salmaq (bax кьелечӀарун).