НАКЬВ

сущ.; ~ади, -ада; -ар, -ари, -ара 1) чил; чилин винел патан къат, # пурупу ~, хъипи ~, чӀулав ~, ~адин кӀунтӀ, ~адин ранг. Ина накьв квай чка авач, гьанрай жегъидатӀа аку, - гьарайзава за Рехидаз. М. Б. За бананар недач. ЦӀийи муькъвел рехъ туькӀуьриз, Тракторар гъайила, Дуьздал хьана куьгьне сурар, Садра накьв гваз фейила. М. Б. Мугъу сурар. - Са сеферда, зун булахдилай хтайла, аялдин кьепӀинин къвалав заз кӀанел накьвар алкӀанвай калуш акуна... Ж. Гь. Жанавур. 2) чилин гъвечӀи кӀусар, паяр, руг. РикӀ секин яз кардив эгечӀай Рамазана, вили шимни чӀулав накьв какахьна, чӀахар хьиз лопаткадилай авахьзавай руг акъудиз саламатдиз а патал вегьез. эгечӀна. А. И. Вацран мичӀер. 3) ери, ватан. Лезгистандин пак тир накьвар гьакӀ Каспий гьуьлуьн вили лепейри чуьхуьзва, адан гуьрчег ва девлетлу тамара билбилрин ван ава. А. С. Хуьруьг Тагьир. Чи накьвадиз, чи девлетдиз нетӀешри кӀур гун, чун икӀ вара-зара авун чна эхдач. Гь. Къ. Четин бахт. Дагъустанда са шумуд стха миллетар ава. Чи диде-чил, накьв сад я. Чав алай девирда гвай динни сад я. С. Ярагъви ашукь Уьзден.

*  накьв [руг] гун гл., ни накьвар вегьин (цӀийи кӀвалин къавал)

*  накьв гьялун гл., ни са вуч ятӀани цун патал накьв кьайдадик кутун. Кьилин образование авай багъманчиди ( ада хуьруьн майишатдин институт куьтягьнава ) вичин усадьбада кьуд сотых чил чара авуна, хъсандиз накьв гьялна, ана къелемлух кутунва. ЛГ. 2004.21.02.

НАКЬАН
НАЛБЕКИ

Значение слова в других словарях