ОБЛОЖИТЬ

сов. 1. ətrafına (dövrəsinə) qoymaq (düzmək, döşəmək); обложить больного подушками xəstənin dövrəsinə balış düzmək; 2. örtmək, bürümək, çulğamaq, tutmaq; тучи обложили небо göy üzünü bulud bürümüşdür (örtmüşdür); 3. безл. ağ ərp bağlamaq (dil, boğaz haqqında); 4. ovç. dövrələmək, dövrəyə almaq, mühasirəyə almaq; 5. qoymaq, təyin etmək (vergi, cərimə); обложить налогом vergi qoymaq.

ОБЛОЖЕЧНЫЙ
ОБЛОЖИТЬСЯ

Значение слова в других словарях