ОТЖИВШИЙ
1. кьуьзуь хьанвай, вичин девир гьална куьтягьнавай, вичин уьмуьр куьтягь
хьанвай. 2. куьгьне хьанвай, куьгьне, вичин девир фенвай, виже текъвезмай (мес. фикирар, адетар).
прич. и прил. 1. ömrünü sürmüş, dövrünü keçirmiş; dövrü keçmiş; vaxtı keçmiş; 2. köhnəlmiş, əhəmiyyətini itirmiş, dəbdən düşmüş
Полностью »-ая, -ее. 1) Утративший силу прежних чувств. * Я встретил вас - и всё былое В отжившем сердце ожило (Тютчев). 2) Отошедший в прошлое; переставший существовать. Отживший мир. О-ая техника. О-ие иллюзии
Полностью »