1. прич. inanılmış, vəkil edilmiş; 2. в знач. сущ. vəkil, müvəkkil; поверенный в делах işlər vəkili (elçidən bir rütbə aşağı diplomatik nümayəndə); ◊
Полностью »1. вичел ихтибарзавай, инанмишвал ийизвай, садан сир гвай. 2. векил (са идарадин, тешкилатдин кар кьиле тухузвай); поверенный в делах крар кьиле
Полностью »