ж köhn. prıkazçik (1. tacir dükanında satıcı, mağaza xidmətçisi; 2. tar. mülkədar mülklərini idarə edən şəxs, darğa; 3. məc. qul, nökər).
ж köhn. prıkazçik (1. tacir dükanında satıcı, mağaza xidmətçisi; 2. tar. mülkədar mülklərini idarə edən şəxs, darğa; 3. məc. qul, nökər).
-а; м.; ист. см. тж. приказчицкий, приказчичий 1) Наёмный служащий в торговом заведении, занимавшийся по доверенности хозяина торговлей в магазине. Служить приказчиком. 2) Управляющий имением помещика
Полностью »приказчик (1. приказчик, туьквенда ва я масана алишверишдин крара гьакъидихъ кьунвай къуллугъчи. 2. мулкдардин имениеда къуллугъзавай къуллугъчи)
Полностью »урус, куьгь., сущ..; ч ) ида; -ар, -ри, -ра фялейри кӀвалахзавай чкадин иесидин тӀварцӀихъай эмирар гузвайди'
Полностью »