ПРОСТОЯТЬ

сов. 1. durmaq, dayanmaq (bir müddət - adətən xeyli); 2. işləməmək, hərəkətsiz dayanmaq, işsiz qalmaq; машина простояла сутки maşın bir gün işsiz qaldı; 3. dan. tapdayıb xarab etmək, ayaqlayıb korlamaq.

ПРОСТОФИЛЯ
ПРОСТРАГИВАТЬ

Значение слова в других словарях