ПРОСТОЯТЬ

сов. 1. durmaq, dayanmaq (bir müddət - adətən xeyli); 2. işləməmək, hərəkətsiz dayanmaq, işsiz qalmaq; машина простояла сутки maşın bir gün işsiz qaldı; 3. dan. tapdayıb xarab etmək, ayaqlayıb korlamaq.

ПРОСТОФИЛЯ
ПРОСТРАГИВАТЬ

Digər lüğətlərdə

безу́мная кады́чный обя́занный осьмерико́вый ра́дужно скоти́на сульфа́ты автомассажёр вы́нуть душу зе́лие открове́нность отрезать прожи́точный шанда́льный American Stock Exchange archaeologist denticle ir- manageability range-table vim вещать грозовой намотка путаный