СЕБЕБ

(-ди, -да, -ар) 1. səbəb; 2. bəhanə, əsas, dəlil; 3. bais, səbəbkar, təqsirkar; себеб хьун səbəb olmaq, bais olmaq; * себебдин наречие qram. səbəb zərfi.
СЕБ²
СЕБЕБ

Значение слова в других словарях