СЕБЕБ

араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри. -ра 1) са вуч ятӀани арадал гъизвай маса затӀ. Яратмишна лукӀ Аллагьди хьун себеб аваз панагьди. Е. Э. Нехирбан. Абурун арада, кьве терефдинни ругьанийри тунвай зидвал, сад-садаз негьвал, душманвал амач лагьайтӀа жезва. ИкӀ хьунин себебар ава. Къ. М. Рекьин риваятар Жегьил шаиррин произведенийрин чӀал векьиди, зайифди хьунихъ маса себебни ава. А. С. Жегьил шаиррин яратмишунрин бязи месэлайрикай.... сакӀани яргъалди чӀугур са фикир кьилиз къвезвач, и кардин себебни, аквадай гьаларай, марф я. З. Гь. Лезгийрин риваят. Чахъ гилани са туькӀвей, вич пешекарри хъсанди яз гьисабнавай Дагъустандин тарихдин ктаб авач. Себеб ам я хьи, чна мукьуфдивди Дагъустандин вири халкьарин, гьар са халкьдин, гьар са хуьруьн, азад обществодин, тухумдин, тарихда вичин тӀвар тунвай инсанрин яшайиш, абурун кӀвалахар, яратмишунар чирзавач. С. М. ЦицӀигъ-наме. Синоним: делил. 2) чара. Жедач жал дердиниз чара, Себеб дарман, алагуьзли? Е. Э. Алагуьзли.

* себеб хьун гл., вуж-вуч са кар кьилиз акъатунин акъуд тавунин кар хьун. ЧидайтӀа квез халкьар вири Вилик финиз себеб жери, Дидедин чӀал туна, гъейри Патан са чӀал вуна къачур... Н. Ш. Гьайиф. Гзаф азабар ва зегьметар чӀугуна арадал гъайи бахт, сабурлувал, дурумлувал ва инанмишвал акъакь тавун себеб хьана, инсандин гъиляй акъатдай вахтар гзаф жеда. 3. Э. Рамзият.

* себеб яз нар. са кардин нетижа яз. Анжах са кар гьеле туькӀвенвач; микрофонар, эквер тахьун себеб яз, кутаз хьанвач. М. Б. ЦӀийи мискӀин. Абурун виридан чалишмишвилер себеб яз къе чи карханадал чан хтанва. ЛГ, 2004, 15. VӀӀ. Синонимар: нетижада, ужунда.

СЕБ
СЕБЕБВАЛ

Значение слова в других словарях