м 1. anat. skelet, 2. məc. çox arıq, quru, bir dəri bir sümük; 3. məc. əsas, özül, gövdə, qəfəsə; 4. məc. taslaq.
м 1. anat. skelet, 2. məc. çox arıq, quru, bir dəri bir sümük; 3. məc. əsas, özül, gövdə, qəfəsə; 4. məc. taslaq.
-а; м. (греч. skelétos - высохший) см. тж. скелетик, скелетина, скелетный 1) а) Совокупность костей, составляющих твёрдую основу тела человека и позвоночных животных. Скелет человека. Скелет собаки. С
Полностью »1. анат. скелет (инсандин ва я гьайвандин як алачир сад садахъ галай вири кIарабар). 2. пер. кьуру кIарабар, гьакIан кIарабар, гзаф яхун, гьакIан ск
Полностью »1. skelet; 2. çox arıq, quru, bir dəri bir sümük; 3. əsas, özül, gövdə, qəfəsə; 4. taslaq
Полностью »(-ди, -да, -ар) 1. anat. skelet; инсандин скелет insan skeleti; скелетдин skelet -i [-ı]; 2. məc. əsas, özül, gövdə, qəfəsə; 3
Полностью »урус, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, ~ра инсандин ва я гьайвандин як квачиз вири паяр санал.
Полностью »n. skeleton; anatomy, science which deals with the structure of organisms (humans, animals, etc.) .
Полностью »