ТАХЬАЙ¹:
ван тахьай кьасарун özünü eşitməməzliyə vurmaq; гьич (садрани) тахьай хьтин başqalarına bənzəməyən, qeyri-adi, bu vaxta qədər misli görünməmiş, xariqüladə; тахьай мисал (гьисаб) хьун heç olmaq, puç olmaq, məhv olmaq, yox olmaq, yer üzündən silinmək.