прил. 1. ağıllı-başlı, fərasətli, işcil, bacarıqlı; 2. dan. aydın, başa düşülən, adamağıllı; 3. izahlı; толковый словарь izahlı lüğət.
прил. 1. ağıllı-başlı, fərasətli, işcil, bacarıqlı; 2. dan. aydın, başa düşülən, adamağıllı; 3. izahlı; толковый словарь izahlı lüğət.
-ая, -ое; -ков, -а, -о. см. тж. толково, толковость 1) а) разг. Дельный, разумный; хорошо усваивающий что-л. Толковый работник, помощник. Толковый ученик. Т-ые ребята. б) отт. Выражающий сметливость,
Полностью »1. гъавурдик квай; фагьум авай; гъавурда гьатдай; толковый человек гъавурдик квай, фагьум авай кас
Полностью »1. ağıllı – başlı, fərasətli, işcil, bacarıqlı; 2. aydın , başa düşülən, izahlı
Полностью »