ТӀИМИЛ

1. zərf, sif. az; виш дуст тӀимил я, са душман – гзаф. Ata. sözü dost min isə – azdır, düşmən bir isə – çoxdur; 2. az, az şey, az miqdar; azlıq; тӀимилдал рази хьун aza qane olmaq; * лап тӀимил çox az, azacıq, az miqdarda; са тӀимил bir az, bir balaca, az miqdarda, azacıq, azca; тӀимил амай az qalmışdı, az qala, demək olar ki, həmən-həmən; тӀимил авун bax тӀимиларун.