ср 1. təsdiq, təsdiq etmə (edilmə), təsdiqlə(n)mə; 2. bərqərar olma, möhkəmlənmə; 3. fikir, müddəa, iddia; его утверж дения ничем не обоснованы onun fikirləri tamamilə əsassızdır.
ср 1. təsdiq, təsdiq etmə (edilmə), təsdiqlə(n)mə; 2. bərqərar olma, möhkəmlənmə; 3. fikir, müddəa, iddia; его утверж дения ничем не обоснованы onun fikirləri tamamilə əsassızdır.
1. см. утвердить и утверждать. 2. лугъузвай фикир, тестикьзавай фикир; правильное утверждение дуьз фикир
Полностью »-я; ср. 1) к утверждать, утверждаться и утвердиться. Утверждение порядка. Утверждение в звании. Утверждение повестки дня. Утверждение новой власти. Утверждение во мнении. Утверждение чьей-л. точки зре
Полностью »