ЧАВУШ

туьрк, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра хуьре кавхадин куьлуь-шуьлуь тапшуругъар кьилиз акъуддайди. Къе чи хуьре вуч хабар тир, Вуч хабар тир, я чан чавуш? Ф. Ашкъидикай ва дердиникай манияр. Фекьиди Алирзадиз вичин меслятар къалурзавай арада, - адан суракьда авай чавушди Алирза эверна сельсоветдиз хутахна. З. Э. Муькъвел гелер. Адан кӀвалел фейи хуьруьн чавуш, сенфиз йифен кьулариз къайи хабар гваз хтана. А. Э. Ичин таралай. 2) къаравул. Чи хуьре са чавуш авай, Вичик кӀвачни кумачир. Дяведаваз, кашдик кьена, КӀвале касни амачир. М. Б. Чавуш.

ЧАВАЙ
ЧАВШ!

Значение слова в других словарях

архаи́ческий варьи́рование вы́бродить вы́разить дро́жки переже́чь поля́на стяжа́ться супина́торный шпу́льник заутю́живание ни ша́тко ни валко рыда́ть пласт соловеть acrospore antilitter brownout comminutor excrescence overroast philabeg well-willed брахман инквизиция