КЪАБАЧИ

араб, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра 1) масад(бур) алцурариз алахъдайди, масадбур хъуьруьн патал зарафатар ийидайди. Ам къабачи я. Вун адав акьван эгечӀмир. 3. Э. Рекьер сад туш. Камалан хва Лукьман луьл тир. Ам къеневайда гузвай буйругъдалди рахазва... Алло! Акуналди чир жедач кьван! Зун и къабачидиз вуч ийидатӀа тийижиз амукьна. 3. Э. Рамзият. 2) бегьемсузди, дуьз рахан тийизвайди, тапарарзавайди. – А-йа-йай, Малла Керим, фекьидиз къабачидин амалар авун кутугнавач хьи! Нагагь, вун зи тай-туьш тиртӀа, за вун хам якӀувай къакъатдалди гатадай. Гъ. С. КӀири Буба. Синоним: кваса.

КЪАБАХ
КЪАБАЧИВАЛ

Значение слова в других словарях

выда́вливать насда́ть нахлобу́чка подопе́чный раскаля́ться спервонача́ла фагоци́т фракциони́рование шо́рничать десятибо́рец несортово́й обга́дить покри́кивать популяризова́ться тю-тю́ дубью bryonia compound householder fern seed necrophagous para-university solferino гидрограф сомкнуться увенчаться