DUYDUX (Oğuz, Təbriz) 1. hülqum. – Qurt qoyunun duyduğunnan tutur, parçalayır, so:ra yi:r (Oğuz) 2. nəfəs borusu. – Xoruzun duyduğun uşaxlar çalıllar; – Heyvan duyduxdan nəfəs alır (Oğuz); – Heyvanın duyduğun çıxardıb əlində gəzdirirdi (Təbriz)