сущ. религ.
1. кыбла (сторона, к которой мусульмане обращаются лицом во время молитвы)
2. устар. юг
3. перен. идейная направленность, устремлённость
[ər.] сущ. 1. кьибле (капӀдамаз мусурманри чин элкъуьрдай пад, Кябе галай пад); 2. кьибле пад, леф пад; ** qibleyi-aləm куьгьн
Полностью »is. Lieu Saint (à Kaaba) face auquel les Musulmans se mettent en faisant la prière
Полностью »ə. 1) cənub; 2) cənub küləyi, qiblə yeli; 3) namaz qılarkən müsəlmanların üzlərini çevirdikdəri tərəf; 4) pənah aparılan yer
Полностью »is. [ər.] 1. Namaz qılarkən müsəlmanların üzlərini çevirdikləri tərəf (Məkkədə müqəddəs sayılan Kəbə adlı binanın səmti)
Полностью »