f. Üfunətlənməsinə, pis qoxu verməsinə səbəb olmaq; iyləndirmək. Səliqəli maldarlar çöldən naxır qayıdan zaman oğul-uşağı düzərlər qapılara ki, camışl
глаг. дать вонять, дать испускать, распространять смрад
üfunətləndirmək
гл. пис ни (ял) кутун, пис ни (ял) атуниз (гьатуниз) себеб хьун.
“Üfunətləndirmək”dən f.is
сущ. от глаг. üfunətləndirmək
üfunətləndirmə
üfunətləndirilmək