üfunətləndirmək
f. Üfunətlənməsinə, pis qoxu verməsinə səbəb olmaq; iyləndirmək. Səliqəli maldarlar çöldən naxır qayıdan zaman oğul-uşağı düzərlər qapılara ki, camışl
глаг. дать вонять, дать испускать, распространять смрад
гл. пис ни (ял) кутун, пис ни (ял) атуниз (гьатуниз) себеб хьун.
сущ. от глаг. üfunətləndirmək
“Üfunətləndirmək”dən f.is
üfunətləndirmə
üfunətləndirilmək