is. məh. Taxılın küləşinin torpağa yaxın hissəsi. Korabuğumu nə külək aparmaz, nə də mal yeməz.
korabuğum
сущ. нугъ. техилдин самун ччилиз мукьва малари тинедай пай.
Əsli “qarabuğum”dur, torpağa ən yaxın buğuma deyirlər. Qara burada məhz “torpaq” deməkdir. (Bəşir Əhmədov