KORABUĞUM

is. məh. Taxılın küləşinin torpağa yaxın hissəsi. Korabuğumu nə külək aparmaz, nə də mal yeməz.

Этимология

  • KORABUĞUM Əsli “qarabuğum”dur, torpağa ən yaxın buğuma deyirlər. Qara bura­da məhz “torpaq” deməkdir. (Bəşir Əhmədov
KOR-PEŞMAN
KORAFƏHM

Значение слова в других словарях