сущ. мушкетёр (солдат, вооружённый мушкетом – старинным огнестрельным оружием)
Полностью »м muşketyor (1. qədimdə: muşketlə silahlanmış əsgər; 2. Fransada: kralın qvardiya süvarisində xidmət etmiş zadəgan).
Полностью »...(франц. mousquetaire); ист. см. тж. мушкетёрский Солдат, вооружённый мушкетом.
Полностью »is. [isp.] İriçaplı, fitilli tüfəng. Muşket sonralar çaxmaqdaşılı tüfənglə əvəz edildi.
Полностью »“Müşket” mənasını verir. Ləzgi sözüdür. Tüfəngli (müşketli) əsgər, yəni igid deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Полностью »i. 1. percussion cap; ~lu silah percussion musket; 2. mus. (nəfəsli musiqi alətlərində) piston
Полностью »