сущ. мушкетёр (солдат, вооружённый мушкетом – старинным огнестрельным оружием)
Полностью »м muşketyor (1. qədimdə: muşketlə silahlanmış əsgər; 2. Fransada: kralın qvardiya süvarisində xidmət etmiş zadəgan).
Полностью »...(франц. mousquetaire); ист. см. тж. мушкетёрский Солдат, вооружённый мушкетом.
Полностью »is. [isp.] İriçaplı, fitilli tüfəng. Muşket sonralar çaxmaqdaşılı tüfənglə əvəz edildi.
Полностью »“Müşket” mənasını verir. Ləzgi sözüdür. Tüfəngli (müşketli) əsgər, yəni igid deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Полностью »antiklinal qırışıqlığın qanadında yerləşən monoklinal dərə (Muşketov,1926). комба comba
Полностью »i. 1. percussion cap; ~lu silah percussion musket; 2. mus. (nəfəsli musiqi alətlərində) piston
Полностью »