ə. və f. təvaf yeri; ibadətgah
təvaf yeri, ibadətgah.
ə. və f. sıraya düzülən yerlər; əsgərlərin sıraya düzüldüyü döyüş meydanı
MƏSAF(F) ə. «məsəff» c. t. 1) bax məsafgah; 2) döyüş, vuruş.
...yeddi dəfə təvaf etməlidirlər. Bu həccin vacib olan şərtidir. Təvafa qədər kişi zəvvarların sağ çiyini açıq olur. Təvaf həcərül-əsvəd daşının yanında