(Naxçıvan) sürüşkən. – Ora su gəlib zürcəy olub
(Xaçmaz) bax zorru. – Çux zürri adamdı
(Zaqatala) dərd, qəm, qüssə, kədər ◊ Zürzüqə gitmax – dərdə-qəmə batmaq, qüssələnmək, kədərlənmək. – Oğlan zürzüqə gidipti
(Bakı) bax zivə
(Naxçıvan, Ordubad, Şərur) bax zivməx’. – Qıçım qışda buzda züvdü, yıxıldım (Şərur)
(Naxçıvan, Ordubad) sürüşmək. – Mən züvüldədim, əmə yıxılmadım (Naxçıvan)
(Zəngibasar) sürüşkən yer
(Naxçıvan, Ordubad) bax zivməx’
(Naxçıvan, Ordubad) sürüşmək. – Mənim əyağım züyrüşdü (Naxçıvan)
I (Naxçıvan, Ordubad) sürüşmək. – Mükayıl, yol xarabdı, maşını züyüldəmə: qoyma ha (Ordubad) II (Zəngibasar) ağlamaq