(Yardımlı) külüng. – Gedib dindo çaley
(Füzuli, Ordubad, Tərtər, Zəngilan) ölçü vahidi (Gəncə) – Bi dinəviş iki:rvəngə yarımdı (Ordubad); – Dörd dinəviş buğda bir çanaxdı (Tərtər)
(Cəbrayıl, Lənkəran, Mingəçevir, Oğuz, Şəki, Zaqatala) çəltik döyən qurğu. – Dingin dişləri tökülüb deyin çəltik döyəmmir (Cəbrayıl); – Su dingi olur,
I (Cəbrayıl, Cənubi Azərbaycan, Şamaxı) 1. hündür yer, təpə (Cəbrayıl, Cənubi Azərbaycan). – Dingədə çoban qoyun otarırdı (Cəbrayıl); – Öyin qabağı di
(Oğuz) 1. kobud 2. deyingən 3. küsəyən, tezinciyən. – Qonşum olduxca dingədamağ adamdı
(Quba) camaatın söhbət üçün toplaşdığı yer
(Qazax) canlı varlıq. – Hamı köçüf, yurtdarda bir dingələn yoxdu
(Qazax) dayanmaq. – Çox gözümün öyünnən uçorsaη, gəlif bir qavağımda da dingəldiη
(Qarakilsə) çəltikdöyən qurğu
(Çənbərək) bax dənətdəməx’. – İçəri gəlsəηə, niyə çöldə diηətdi: rsəη
(İrəvan) ting. – Əyə. Əli, bizə beş dənə armıt dingisi ver
(Ucar) bir yerdə qərar tutmayan, səbirsiz. – Dingilimfuş Mısdafa elə indicə burdeydi
(Kürdəmir) yelbeyin. – Yaman dingilinfıs adammış bı Quli
(Salyan) uşaq oyunu adı. – Uşağ dingilipuso oynıyır
(Qazax, Şəmkir, Tovuz) yüngülxasiyyət. – Dingiriş olma, qoy gəlsinlər özdəri aparsınlar (Şəmkir)
(Çənbərək) yüngülxasiyyətlilik. – Az danış, dingişdiy eləmə
(Gədəbəy, Qazax) ara vermək, kəsmək. – Yel diηdi (Qazax); – Yağış diηdisə, dura:η, tüşə:η yola (Gədəbəy)
(Bərdə, Cəbrayıl, Kürdəmir, Qax, Qazax, Tovuz) b ax dinşəmax. – Qapı: n dalınnan diηşəyör <dinşə gör> bizdən qıyvat qırıllarmı? (Tovuz);
(Çənbərək) b ax dinşəmax. – Yasarnan İllaz gap eliyəndə diηşidim, bizdən danışırdılar
(Ağdam, Şəmkir) bax dimiz. – Məhəmməd kişi diniz adamdı (Şəmkir); – Ə:, diniz dur (Ağdam)
(Qax) dağın zirvəsi
(Tərtər) 1. uşaq oyunu adı 2. uşaq oyununda istifadə olunan qurğu
(Qazax) nəsil. – Bu yerrərin hamsı Suanverdi xanın dinniyi oluf
(Bakı) bax dinab
(Şəki) qulaq asmaq
(Xanlar) mahmız. – Dipdix’ xoruzun dırnağının geri dalındo:lor
(Gədəbəy) hissə-hissə. – Diret-diret yola salıp kın camahatı, inciyən olmasın bizdən
(Qazax, Mingəçevir) qayış (dirədöymə oyununda istifadə olunur)
(Ordubad) cır arı, çöl arısı
(Ağcabədi, Ağdaş, Qazax, Tovuz, Yevlax) bax dərədöymə. – Dirədöymədə səkkiz uşağ oynuyur (Yevlax); – Dirədöymədə toqqaynan vurullar qurşaxdan aşağı (A
(Çənbərək) müdafiə etmək. – Misgar səni yamanca dirəx’lədi
(Naxçıvan) 1. az-az 2. xırda-xırda. – Dirəm-dirəm qar gəlir
(Mingəçevir) basa-basa doldurulmuş
(Şəki) təkid etmək. – Mq: dirəşitdi ki, gərəx’ bizə gedəsən
I (Qafan) üzünə durmaq. – Firiddin Mıxdarın üzünə dirəşdi ki, kitabı sən oğurlamısan II (Çənbərək) çətinliklə ayağa qalxmaq, ayaq üstə durmaq (təzə do
(Başkeçid) arabanın hissəsi
(Basarkeçər) tayaya yaba ilə ot verən adam
(Qax, Zaqatala) pendir yumrusu, parçası. – Anam mənə dirgənə verdi (Qax)
(Qax, Zaqatala) ağac nehrənin, çəlləyin yanlarına çəkilən dəmir. – Dirhanaları yaxşı sal, nehrə axmasın (Zaqatala)
(Dərbənd) çarıq. – Dirığı qomuş <camış> gönünnən tikeydilər
(Bakı, Gəncə, Kürdəmir, Şəmkir) yaxşı bişməmiş. – Aşın düyüsü diri oluf, qonaxların yanında biyavır olajıyıx (Gəncə); – Diri düyüyü qavağına qoyufdu,
(Laçın) çevik, qoçaq. – Bizim kətdə dirik lap uzun bir adam vardi
(Quba) dırmıqlamaq. – Abdulməcid baği dirmirədi
(Bakı, Ordubad) oyun havası. – Nadir diringəni muğamatdan yaxçi çalır (Ordubad)
I (Ağdam, İsmayıllı) 1. b a x diringə (İsmayıllı). – Diringi çalsalar bəlkəm sümüyümə düşdü oynadım 2
I (Şəki, Tovuz) bax dilit II (Zəngilan) hissə, parça. – Bağın ya:nda iki dirit yer belləmişəm III (Çənbərək) növbə
(Kürdəmir) bax dimrix’ (1-ci məna)
(Quba) dırmıq. – Dirnavuci gəti
I (Bakı, Şamaxı) ev əşyaları. – Öymizə dirrig lazımdı (Şamaxı) II (Salyan) cehiz. – Gəlin köçən qıza çoxlu dirrig verillər
(Gəncə, Şəmkir) yaşayış, dolanacaq. – A balam, yayın bu istisində bu nə gündü, nə dirrix’di sən çəkirsəη (Gəncə)