(Gədəbəy, Qazax) ara vermək, kəsmək. – Yel diηdi (Qazax); – Yağış diηdisə, dura:η, tüşə:η yola (Gədəbəy)
(Bərdə, Cəbrayıl, Kürdəmir, Qax, Qazax, Tovuz) b ax dinşəmax. – Qapı: n dalınnan diηşəyör <dinşə gör> bizdən qıyvat qırıllarmı? (Tovuz);
(Çənbərək) b ax dinşəmax. – Yasarnan İllaz gap eliyəndə diηşidim, bizdən danışırdılar
(Ağdam, Şəmkir) bax dimiz. – Məhəmməd kişi diniz adamdı (Şəmkir); – Ə:, diniz dur (Ağdam)
(Qax) dağın zirvəsi
(Tərtər) 1. uşaq oyunu adı 2. uşaq oyununda istifadə olunan qurğu
(Qazax) nəsil. – Bu yerrərin hamsı Suanverdi xanın dinniyi oluf
(Bakı) bax dinab
(Şəki) qulaq asmaq
(Xanlar) mahmız. – Dipdix’ xoruzun dırnağının geri dalındo:lor
(Gədəbəy) hissə-hissə. – Diret-diret yola salıp kın camahatı, inciyən olmasın bizdən
(Qazax, Mingəçevir) qayış (dirədöymə oyununda istifadə olunur)
(Ordubad) cır arı, çöl arısı
(Ağcabədi, Ağdaş, Qazax, Tovuz, Yevlax) bax dərədöymə. – Dirədöymədə səkkiz uşağ oynuyur (Yevlax); – Dirədöymədə toqqaynan vurullar qurşaxdan aşağı (A
(Çənbərək) müdafiə etmək. – Misgar səni yamanca dirəx’lədi
(Naxçıvan) 1. az-az 2. xırda-xırda. – Dirəm-dirəm qar gəlir
(Mingəçevir) basa-basa doldurulmuş
(Şəki) təkid etmək. – Mq: dirəşitdi ki, gərəx’ bizə gedəsən
I (Qafan) üzünə durmaq. – Firiddin Mıxdarın üzünə dirəşdi ki, kitabı sən oğurlamısan II (Çənbərək) çətinliklə ayağa qalxmaq, ayaq üstə durmaq (təzə do
(Başkeçid) arabanın hissəsi
(Basarkeçər) tayaya yaba ilə ot verən adam
(Qax, Zaqatala) pendir yumrusu, parçası. – Anam mənə dirgənə verdi (Qax)
(Qax, Zaqatala) ağac nehrənin, çəlləyin yanlarına çəkilən dəmir. – Dirhanaları yaxşı sal, nehrə axmasın (Zaqatala)
(Dərbənd) çarıq. – Dirığı qomuş <camış> gönünnən tikeydilər
(Bakı, Gəncə, Kürdəmir, Şəmkir) yaxşı bişməmiş. – Aşın düyüsü diri oluf, qonaxların yanında biyavır olajıyıx (Gəncə); – Diri düyüyü qavağına qoyufdu,
(Laçın) çevik, qoçaq. – Bizim kətdə dirik lap uzun bir adam vardi
(Quba) dırmıqlamaq. – Abdulməcid baği dirmirədi
(Bakı, Ordubad) oyun havası. – Nadir diringəni muğamatdan yaxçi çalır (Ordubad)
I (Ağdam, İsmayıllı) 1. b a x diringə (İsmayıllı). – Diringi çalsalar bəlkəm sümüyümə düşdü oynadım 2
I (Şəki, Tovuz) bax dilit II (Zəngilan) hissə, parça. – Bağın ya:nda iki dirit yer belləmişəm III (Çənbərək) növbə
(Kürdəmir) bax dimrix’ (1-ci məna)
(Quba) dırmıq. – Dirnavuci gəti
I (Bakı, Şamaxı) ev əşyaları. – Öymizə dirrig lazımdı (Şamaxı) II (Salyan) cehiz. – Gəlin köçən qıza çoxlu dirrig verillər
(Gəncə, Şəmkir) yaşayış, dolanacaq. – A balam, yayın bu istisində bu nə gündü, nə dirrix’di sən çəkirsəη (Gəncə)
(Quba) hörgüc (dəvədə). – Dəvənün dirsəglərinün arasında uturmağ çux irahat uladu
(Gədəbəy) çox geyilmək nəticəsində nazilmək, köhnəlmək, köhnəlib yırtılmaq (paltara aid). – Şalvarın dizi dirsəlif, təzəsin alam gərəx’
(İmişli) azalmaq. – Çualda un bir az dirsilib
(Basarkeçər) üçdişli yaba. – Diryanı ver, otu haravıya yüx’lü:m
(Gəncə) yaxşılaşmaq, əmələ gəlmək (xəstəlikdən sonra). – İsitmədən soηra yenijə dirzələməyə başdamışdı; – Yenijə dirzəli:rsəη, özüηü soyğa vermə
(Şəki) iyrənmək. – Hər şeydən disginmax yaxşı döyli
(Gədəbəy) bax diyiş. – Di:ş adamnan zəhləm gedey mə:m
(Yevlax) nadinc. – Malahat dişdələksiz uşaxdı
(Cəbrayıl, Zəngilan) arabanın qolu, dişlə
(Qazax, Mingəçevir) dinc, sakit
(Tovuz) yüngülxasiyyətlilik. – Ə:, bu di:şdiyiηnən əl çəx’səηə
I (Kürdəmir, Meğri, Salyan) cücərti. – Taxıl dişə verdi (Salyan) II (Kürdəmir) qamış növü III (Ağdam) doğranmamış (yarpaq)
(İmişli) dəyirman daşındakı girinti-çıxıntı, dişlər. – Dəyirman daşında dişəg olır dəni əzməgə
(Şəki) dişli kəsici alətləri (mişar, oraq və s.) itiləmək. – Urağın ağzı dişənəsidi
(Şəki) bax dinşəmax. – Di:şə, gör nə diyir
(Cəbrayıl, Füzuli, Gəncə) dişini dəyişmək. – Uşax dişini dişədi, yeddi yaş tamamdu (Gəncə); – Mısdafa kişi dişini dişiyif (Cəbrayıl)