(Qazax) yemiş növü. – Dilcıran şirin olor
(Qax) aravuran
(Basarkeçər) sarmaşığa oxşar bitki. – Dildalıyanı hələ-bələ yemillər, ama onnan dən çıxır küncüt kimi
(Zəngilan) uşaq oyunu adı
(Dərbənd) nişanlamaq, nişan taxmaq. – Əli unun qızini uğluna dilədi. – Qız diləmişüg uğlumuzçün
(Qax, Şəki) nişanlamaq. – Qızı gələndə burda dilədim getdi (Şəki); – Bu gecə qızı diləmağa gələcaxlar (Qax)
(Cəlilabad) meşənin qırılmaq üçün ayrılmış sahəsi. – Ağac qıranda dilənkədən qıreylər, yoxsa abeşig tutey
(Şamaxı) 1. soyuqlama nəticəsində qaramalın dilində əmələ gələn şiş 2. dildə səpgi, qızartı
(Göyçay) taxça
(Gəncə) pəltək. – Diliçıqqax Urusdamın oğlu indi gör nə fığan qayrır
(Şəmkir) aravuran. – Banı çox diliduzdu arvatdı
(Çənbərək) malın ağzında olan xəstəlik. – İnəyimiz diliğaraca olmuşdu, dədəm ülgüşnən qazıdı, yerinə duz basdı
(Şəki, Tovuz) dəfə, kərə. – Partal çox çix’lənəndə aşmağ olmur, iki dilit, üş dilit yüyüsən, gənə ağarmiyi (Şəki); – Üş dilit bizdən pul alıllardı Hiq
I (Zaqatala) qeybət etmək, birinin dalınca danışmaq. – Ağaya dillədilər II (Salyan) donmaq, üşümək. – So:ğdan əl-ayağum da dillənir
(Qazax) yara adı
(Çənbərək) uşaq oyunu adı. – Uşaxlar dilməzlum oynuyullar
(Bərdə, Gədəbəy, Göyçay, İsmayıllı, Kürdəmir, Oğuz, Şamaxı, Tərtər) bax dilab. – Tez ol, qızım, tayqulpu diloya qoy (İsmayıllı); – Qab-qacağu diloa qo
(Kürdəmir, Ucar) balaca taxça. – Yəhərcəmi dilo:çadadı (Ucar)
(Şəki) çardağın kənarlarındakı açıq yer. – Çardağa to:x dilo:sardan girmişdi
(Ağdaş, Zaqatala) bax dilab
(Qax) dilavər. – Baysı menin dilvendi
(Qax) ilik
(Ağdam, Şəmkir) sakit. – Ə:, dimiz dur (Şəmkir); – Həmid kişi dimiz adamdı (Ağdam)
(Tovuz) vergi adı (köhnə)
(Gədəbəy, Qazax) 1. iri (duz və s.) (Qazax). – Duzu yaxşı döymöyüfsəη, dimrix’di 2. kök (Gədəbəy). – Bu əmliy o birinnən dimrix’di də:sən
(Çənbərək, Tovuz) 1. böyümək 2. kökəlmək
(Qazax) diribaş
dini çıxmax: (Cəbrayıl) azca soyumaq
(Bakı, Şamaxı) xörək bişirmək üçün qaynadılan su. – Nəcibə, dinab çox şordu (Bakı) ◊ Dinab qoymağ – xörək bişirmək üçün su qaynatmaq
(Saatlı) balıq tutmaq üçün düzəldilmiş yer
(Qax) kiçik ocaq
(Ağbaba) hövsələsiz. – Nə dincəx’siz adamsaη ə:, bir qoysaηa görəx’ no:lur bu işin axırı
(Qazax) dimdikləmək. – Saxsağan comuşun başına tüşör dindəler
(Qax) cincilim
(Yardımlı) külüng. – Gedib dindo çaley
(Füzuli, Ordubad, Tərtər, Zəngilan) ölçü vahidi (Gəncə) – Bi dinəviş iki:rvəngə yarımdı (Ordubad); – Dörd dinəviş buğda bir çanaxdı (Tərtər)
(Cəbrayıl, Lənkəran, Mingəçevir, Oğuz, Şəki, Zaqatala) çəltik döyən qurğu. – Dingin dişləri tökülüb deyin çəltik döyəmmir (Cəbrayıl); – Su dingi olur,
I (Cəbrayıl, Cənubi Azərbaycan, Şamaxı) 1. hündür yer, təpə (Cəbrayıl, Cənubi Azərbaycan). – Dingədə çoban qoyun otarırdı (Cəbrayıl); – Öyin qabağı di
(Oğuz) 1. kobud 2. deyingən 3. küsəyən, tezinciyən. – Qonşum olduxca dingədamağ adamdı
(Quba) camaatın söhbət üçün toplaşdığı yer
(Qazax) canlı varlıq. – Hamı köçüf, yurtdarda bir dingələn yoxdu
(Qazax) dayanmaq. – Çox gözümün öyünnən uçorsaη, gəlif bir qavağımda da dingəldiη
(Qarakilsə) çəltikdöyən qurğu
(Çənbərək) bax dənətdəməx’. – İçəri gəlsəηə, niyə çöldə diηətdi: rsəη
(İrəvan) ting. – Əyə. Əli, bizə beş dənə armıt dingisi ver
(Ucar) bir yerdə qərar tutmayan, səbirsiz. – Dingilimfuş Mısdafa elə indicə burdeydi
(Kürdəmir) yelbeyin. – Yaman dingilinfıs adammış bı Quli
(Salyan) uşaq oyunu adı. – Uşağ dingilipuso oynıyır
(Qazax, Şəmkir, Tovuz) yüngülxasiyyət. – Dingiriş olma, qoy gəlsinlər özdəri aparsınlar (Şəmkir)
(Çənbərək) yüngülxasiyyətlilik. – Az danış, dingişdiy eləmə