(Çənbərək) qanqal kökü. – Boz qanqalın kökünə govux deyillər
(Hamamlı) döyüldükdən sonra taxılın arasında qalan əzilməmiş sünbül. – Gozarı bir yerə tofla, tezədən döyəx’
(Təbriz) tayfa. – Qaçabəyli göbəyi indi təxtəqapı olupdi
(Zəngilan) böyrək. – Həkimlər de:r ki, göbələyində daş var
(Oğuz) bax köbər
(Cəbrayıl) bax göbələx’
(Şuşa) bax god
(Bakı) 1. qarın 2. mədə
(Basarkeçər, Tovuz, Zəngilan) bax gödəkcə. – Elə gödəx’cə də gərix’ kimi olur, arvatdar geyir onu (Basarkeçər)
(Kürdəmir) qolsuz sırıqlı (qadın üçün)
(Qazax) çoxbilmiş
(Bakı, Salyan, Yardımlı) 1. çoxyeyən, qarınqulu (Bakı) 2. tamahkar (Salyan). – Nurılla yaman gödəlbə adamdı (Salyan); – Bı uşağ çox gödəllədi (Yardıml
(Ağdam, Bakı, Bolnisi, Mingəçevir, Şəmkir, Tovuz) bax gödə. – O boyda yiməyi gödəninə hancarı sığışdırdın (Tovuz)
(Şəmkir, Tovuz) düz bağırsaq. – Gödənbağırsağı itdərə tulla, tişdərni dəyişsinnər
(Füzuli) bax gödənbağırsax. – Bağırsıx cürbəcürdü: şirin bağırsıx, ajı bağırsıx, gödənbağırsıx
(Kürdəmir) bax gödəlbə
(Xanlar) bax göbəlbə
(Qazax) bax gödəlbə
(Qax) kiçik kötük
(Quba) çox işlənməkdən gödəlmiş, kiçilmiş alət
(Qax) yağda bişirilən xəmir xörəklərindən birinin adı
(Cəlilabad, Lənkəran) bax qoduş. – Gödüşin içində bi az do:ğa var (Cəlilabad)
(Ağdərə) körpə quzu saxlanılan yer
(Cəlilabad) faizlə, müamilə ilə verilən borc. – Göəbərc, yanı ki, bi pıta pıt yarım borc vereydün
(Xanlar) gömgöy
(Zəngilan) göyöskürək
(Başkeçid, Borçalı) xəsis. – Göəzə öz malın yiməz (Başkeçid)
(Goranboy) acgözlük ◊ Göəzəlix’ eləməx’ – acgözlük etmək. – Ay oğul, göəzəlix’ eləmə, az yi, səni incidər
(Kürdəmir) acgöz, tamahkar. – Yamanca gögeyin adamsan (Cəlilabad)
(Kürdəmir) göyümtül. – Nemissərin gögəndaz mahuddan paltarı olurdu
(Quba) göyərti. – Həyitdə xeylağ gögəvar əkmişəm
(Qax) qarğıdalı xingalı. – Gögi çox şirin oliy
(Salyan) bax gögeyin. – Gögö: ün adam hər nə olsa yiyər
(Qazax) kəfgir
(Qubadlı) armud növü. – Göhəri yayda yetişən armutdu
(Qax) əvəlik. – Elə göləsi aş isdiyam <istəyirəm>
(Ordubad, Şərur) göl. – Bıralar dərya olub, göləş olub (Şərur)
(Şahbuz) daxma. – Gölüx’də özümüz yatırıx
(Dərbənd) 1. məc. kök 2. kətə
(Ağcabədi) gömgöy. – Yorğanın üzünə gömbələmgöy çit çəx’dim
(Gədəbəy) soyuqdan donmaq. – Ağız, vallah ələ:ğım elə göməşi:f ki, tutduğumu da bilmirəm
(Cənubi Azərbaycan) bax gombul
(Kəlbəcər) dirək basdırmaq üçün qazılmış çala. – Gömü qazıf basdıreylər dirəyi
(Ucar) bax göyö:ün
(Şərur) cöngə
(Gədəbəy) tərstərs. – Nə: maηa göntöy-göntöy baxersaη; – Göntöy-göntöy danışma:η
(Şamaxı) görməmiş. – Gönüg adamdı, ona nə deyim
(Qax) zibil
(Qax) zibillik. – Gööddux qaya başındadı
(Böyük Qarakilsə) bax göbələx’