(Meğri, Ordubad) şadara. – Məx’dəbin gəldigedərin Mirzəgil aparıp torpağ ələsinnər (Meğri)
(Oğuz) daşdan tikilmiş qoyun tövləsi
(Naxçıvan) gələn kimi. – Qalxoz sədri gələnbeççə iclas başlandı
(Cəbrayıl) hanada işlənən ağac alət. – Bı hananın gələnvarını yaxşı işdiyir
(Dərbənd) toydan əvvəl məsləhətləşmək, məsləhət üçün yığışmaq. – İmnəti Əhəd patşaha gələşmağçin cama:tı çağırdılar; – Gələşmağdan so:ra gəlin görmağa
(Qax) bax kələz
I (Əli Bayramlı, Göyçay, İsmayıllı, Kürdəmir, Şamaxı) 1. suqabı (Əli Bayramlı, Göyçay, Kürdəmir, Şamaxı)
(Qazax) cəhrədə iy keçirilən yer
(Salyan) mədəcik (heyvanlarda). – Zərxanım, apar o gəlinalladanı təmiz yuğınan
(Goranboy) yabanı bitki adı. – Gəlinanası gicitkən kimi olur, ancax dalamır
(Bakı, Quba) şərbət qabı. – Gəlinbardağıynən qabağ tuyda şərbət paylayardılar (Quba)
I (Göyçay, Sabirabad, Şamaxı) yeyilən yabanı bitki adı. – Gəlinbarmağı yeyirsənmi? (Sabirabad) II (Bakı) üzüm növü adı
(Borçalı, Gədəbəy, Qazax, Şəmkir, Tovuz) mədəcik (heyvanlarda). – Gəlinboğanı təmizdiyincə zarə:ldi arvat (Gədəbəy)
(Zərdab) mədəcik (heyvanlarda). – Gəlinərtdəməzi təmizdəmək çətindi
(Ağsu, Mingəçevir) ərin qohumları tərəfindən gəlinə müraciət zamanı işlədilən söz
(Kəlbəcər) çox quru və tez yanan odun. – Bu lap gəlinüfürməz odundu
(Mingəçevir) bax gəlinərtdəməz
(Daşkəsən) mədəcik (hayvanlarda)
(Meğri) maldar, çoxlu mal, qoyun saxlayan. – Nüyədidə birinci gəllah Balace:ydi, ikinci İsmayıl
(Bakı) bax gallah I
(Culfa, Naxçıvan, Ordubad) bax kalladar I. – Bı yerin adamları gəllədar olublar (Naxçıvan)
(Qax) palaz
(Qazax) gələn kimi. – Gəlyəjin atı minif getdi
(Bolnisi) qəbiristanlıq
(Qax) çox balaca və darısqal otaq
I (Borçalı, Böyük Qarakilsə, Çənbərək, Gəncə, Qazax, Naxçıvan, Şərur) vəl. – Xırmanda iki gəmi dal-dala qoş, xırman tez olsun (Çənbərək); – Küləşi gəm
I (İmişli, Kürdəmir, Qəbələ, Oğuz, Salyan, Ucar, Zəngilan) yarımdərz, dərzin yarısı. – Gəmədə beş bafa olur (Salyan) II (Quba, Cəbrayıl) topa; taya
(İmişli) bafalardan dərz düzəltmək. – Bafaları yığallardı gəməliyəllərdi
(Salyan) əndamlı, ətlicanlı. – Sona gəmgeşdəkli adamdı
(Quba) kənddə yaşlı adamların yığışıb söhbət etdikləri xüsusi yer
(Cəbrayıl) qığırdaq. – Ətin gəmirçəyin kəs at
(Qax) açıq hava şəraitində qoyun saxlanılan yer, ağıl
(Qazax) soxulmaq, hücum etmək. – İt canavara gəlmişdimi, da: onnan soηra əl çəx’məz, həmməşə basajax
(Gədəbəy) bürkülü. – Yaman gəmö:üx’ havadı, nəfəs almax olmor əməlli
(Ağdaş, Dərbənd, Mingəçevir) 1. yandırmaq üçün tapdanıb qurudulmuş mal nəcisi (Ağdaş, Mingəçevir) 2. qoyun, keçi qığı (Dərbənd)
(Xaçmaz) peyinli
I (Füzuli) çöl, səhra. – Susuz yazılar var ey, ona gə:n de:lir II (Bərdə, Borçalı, Qazax) bax gəyən II
(Quba) bax ganc. – Bizim yerrərdə gənc çux ular
(Borçalı) divar şkafı. – Gəncənə tufarın içində olor
(Zəngilan) gəndalaş. – Bağda gəndal əlinnən tərpəmmə: yer yoxdu
(Lənkəran, Salyan) gözütox (adam). – Gəndədamağ adam hər sırfada otırmaz
(Bakı) ipək parça növü
(Borçalı) yerə tökülən sünbüllərdən bitən taxıl
(Qazax, Şəki) öz. – Biz gəndi ədətdərimizi yaxşı bilerix’ (Qazax)
(Qazax) öz-özünə. – Məmməd həməşə gəndi-gəndinə danışer
(Qazax, Şəki) özbaşına. – Gəndibaşına iş tutma, bir bilənə gəηəşginən (Qazax)
(Borçalı) bax gəndəliyən. – O yerdə gəndigələn olor ku, o yer yaxşı piçilmer
(Qazax) bax gəndəliyən. – Göyşəndə yaman gəndiyələn pitif
(Ordubad) kanalizasiyaya axan çirkli su. – Həsənin ayağı gəndova düşdü
(Füzuli, Qazax, Şəmkir, Tovuz) yenə. – Malımız, qoynumuz gənə yaylaxda qalardı (Qazax)