(Naxçıvan, Şahbuz, Şərur) qaldırmaq. – Niyar başın qavzadı (Şahbuz)
(Zaqatala) əyri (burun). – Honun burni qaydı
(Ucar) daş, kəsək. – Sərçəyə bir qaya atdım, dəymədi
(Ağdaş) balıq növü adı. – Dədəmin torunda altı qayabalığı çıxdı
(Xanlar) yabanı bitki adı. – Qayaçöpünün çayı yaxşıdı
(Şuşa) kələz. – Qayaqarpan qayaların üsdündə çox olur, üsdü də xal-xal olur
(Zaqatala) daşlamaq, daşa basmaq. – Uşaxlar ilanı qayaladılar
(Kürdəmir) balıq növü adı. – Qəşərrər qayapotası da tutardux, əti heş yeməli dö:ül
(Zaqatala) əyriburun. – Qayburun Sa:biri taniyirsənmi?
(Şəki) evin çardağında bir-birinə çarpaz bərkidilmiş haça ağaclar. – Öyün qayçısı sımmışdı, havı yaxında təzələmişıx
(Gədəbəy) nişanlı qıza ərəgetmə ərəfəsində yaxın adamları tərəfindən verilən pul və ya hər hansı hədiyyə
(Basarkeçər) araba oxunu ban ilə birləşdirən hissə. – Usda, haravanın qaydası qırılıfdı, maηa bir qayda qayır
(Hamamlı) məfrəşin ağzına vurulan naxış
(Cəbrayıl, Zəngilan) dəmir yol. – İnək qayırmo:lun üsdə dayandı (Zəngilan)
(Bərdə) bax qayız. – Bir qayıs çuvalın beşdən biridi
(Şərur) oyun adı
(Yardımlı) bax qayişgötürdü
(Salyan) oyun adı
qayıt çəkməy: (Cəlilabad) fikir eləmək; dərd, qəm çəkmək. – Ata, nöş narahat oleysan? Mənim kimi oğli olan dünyadə qayıt çəkə:r?
(Bərdə, Mingəçevir, Oğuz, Şəki) ölçü vahidi. – Deyirdim mq: iki qayız buğda ver (Oğuz)
(Tovuz) inam. – Sənin maηa qaylatdığın yoxdu:?
(Cəlilabad) qaya. – Qayma üçib
(Ordubad) çiçək adı
(Xanlar) çiçək adı (sarı rəngli olur). – Qaymaqqatarı yara üsdə qoyallar
(Yardımlı) dirək; sütun. – İpi qaymiyə bağleydı
I (Qax) bulaq, çeşmə II (Qax, Zaqatala) bıçaqitiləyən daş
(Cəbrayıl) tez mənimsəyən. – Güllü qaynaxlı arvatdı
(Ağdaş) bərk torpaqlı. – Bu yer çox qaynalıdı
I (Kürdəmir) mığmığa II (Zəngibasar) bulaq. – Bizim yerrərdə qaynama çoxdu
(Borçalı, Qazax, Tovuz) paltar yumaq üçün qızdırılmış su ◊ Qaynar asmax // qoymax (Qazax) – paltar yumaq üçün su qızdırmaq
(Qax, Şərur, Yardımlı) paltarı və ya qab-qacağı qaynar su ilə yumaq
(Füzuli) qumlu təpə. – Biz qaynaşdığa getmişdix’
(Qazax) ağızda əmələ gələn səpki (xəstəlik)
(Naxçıvan) saqqız
(İmişli, Yardımlı) utanmaq. – Mənnən heç qaypımmadı; – A:z, adam gərək bi yad görəndə qaypına (İmişli)
(Qazax) bax qaysava. – Ərix’dən qaysafa pişirellər
qaysar olmax: (Beyləqan, Qazax) tərləyəndən sonra soyuq dəymək. – Sizin atınız qaysar olmuşdu (Beyləqan)
(Zərdab) tərləyəndən sonra soyuq dəymək
(Ağcabədi, Bərdə, Biləsuvar, Cəbrayıl, Füzuli, Qazax, Naxçıvan, Sabirabad, Salyan) xörək adı (yağda bişirilmiş qaysı və ya kişmiş)
(Laçın) bax qaysava
qaysər olmağ: (Salyan) bax qaysar olmax. – Adə, tərüvi qurıt, yoxsa qaysər olarsan
(Bakı) ərik ◊ Qaysı ərik (Ağcabədi, Bərdə, Tərtər) – şirintumlu ərik. – Qaysı ərik saxlamağa yaxşıdı (Bərdə)
(Kəlbəcər) yabanı bitki adı. – Qaytaranı heyvan yaxşı ye:r
qaytarma davası: (Salyan) dərman adı. – Dügini, mərcini, loblanı, bığdanı əzərüg həvəgdə, doşabda qaynadaruğ, boğazgəlmə, qara yaranı bu qaytarır, mın
(Dərbənd) külüng. – Büz una qaza diyədig
(Bakı) təkatlı, ikiçarxlı minik arabası. – Mənimçün qazalağ gəlməsə, ayağımı ayağımın üstünnən tərpədən dögürəm
(Salyan) tutqac. – Qazanqapan isdi qazanı ocağdan götürməkçündü
(Cəbrayıl) yabanı bitki adı
(Bərdə) bax qazanqapan. – İsdidi, qazanı qazanqarpannan yerə qoy
(Basarkeçər) yeyilən yabanı bitki adı