(Cəlilabad) kürt toyuğun yatması üçün palçıqdan düzəldilmiş yer
(Ucar, Salyan) qorxub dayanmaq. – At birdən kərəldi, mən özüm də qortdum
(Bakı, Cəlilabad, Salyan) dəfə. – Bi kərəm meşiyə gedəndə qabağıma bi ayi çıxdi (Cəlilabad)
I (Basarkeçər, Borçalı, Çənbərək, Daşkəsən, Gəncə, Goranboy, Xanlar, Qazax, Tovuz) evin üstə qoyulan tir
(Cəbrayıl, Şamaxı) 1. dəfələrlə, bir neçə dəfə (Cəbrayıl). – Bı sözü sə: kərən-kərən demişəm, genə öz bildiyi: eliyisən 2
(Xaçmaz, Quba) bax karanay I. – Piççün üş dənə kərənay almışam (Quba)
(İmişli) karvandakı dəvələrdən birinin boynundan asılı zınqırov, zəng topası (bir-birinin içərisinə keçirilmiş 5-dən 10-a qədər zəng)
(Culfa, Çənbərək, Gədəbəy, Gəncə, Goranboy, Qazax, Naxçıvan, Ordubad, Salyan, Şəmkir, Şərur, Tovuz) bax kələntə
I (Çənbərək, İmişli, Qazax, Tovuz) tövlədə və ya damda quzular üçün düzəldilmiş yer ◊ Kərəskə kəsməx’ (Çənbərək) – tövlədə və ya damda quzu üçün yer d
(Füzuli, Mingəçevir, Oğuz, Şamaxı, Zəngilan) 1. hərdəmxəyal (Mingəçevir, Şamaxı). – Başı batmış Namaz kərəvəngidi, ona etibar eləməy olmaz (Şamaxı) 2
(Yardımlı) əl-qol atmaq. – Kərəzdənmə, sözinən danış
kərgə bağlamax: (Basarkeçər) dövrələmə oturmaq
(Dərbənd) gəbə, kilim və s. toxumaq üçün buynuzdan və ya dəmirdən düzəldilən dişli alət. – Gülxanüm baci, kərgiləvüzi bügünnügə mənə vər
(Basarkeçər) gödəkqol, qısa qadın geyimi. – Ağız, kəriyi maηa gəti Kərix’ qalmax (Şəmkir) – çaşmaq, karıxmaq, özünü itirmək
I (Ağdam, Gədəbəy, Kürdəmir, Tərtər) bax kərəskə I. – Hələlik bir kəriskə düzəldin, görəx’ soηrası nijo:lajax (Gədəbəy) II (Şəmkir) arxac
I (Ağsu, Bakı, Cəbrayıl, Kürdəmir, Qusar, Ordubad, Şamaxı, Şərur, Salyan, Zaqatala) kətmən. – Kərkini mağa versənə, bir az ala çehmax isdiyirəm (Zaqat
(Borçalı, Cəbrayıl, Füzuli, Hamamlı, Mingəçevir, Tovuz, Zəngilan) quş adı. – Bizim otaxda kərkincəx’ yuası var (Cəbrayıl); – Kərkincəx’ payız aylarınd
(Dərbənd) bax qırqıt. – Kərkit ikibaşlu uladu, unnan xana da tuxuyəllər, gəbə də
I (Basarkeçər, Cəbrayıl, Cəlilabad, Füzuli, Hamamlı, Kəlbəcər, Şərur, Kürdəmir, Qazax, Ordubad, Sabirabad, Salyan, Şərur) təzək
(Qax) 1. pisniyyətli 2. eybəcər
(Kürdəmir) üzüm şirəsi çıxarmaq üçün qarğıdan düzəldilmiş alət. – Üzüm balı düzəldirük, kərö:ş də gərəyimizdi
(İmişli) dəfələrlə, dönə-dönə. – Munu maηa kərrəm-mərrəm tafşırıflar, gərəx’ özünə verəm
(Cəbrayıl) bax kərən-kərən. – O:n ağlı başına kərrənkərrən gəlir
(Qax, Şəki) bax karsan. – Kərsəndə xamır var (Şəki)
(Laçın) əlin üstündə olan çirk
(Basarkeçər, Çənbərək, Karvansaray) bax katamaz. – Çijim bir tava kərtdəməz bişirif (Çənbərək); – Bir litir ağız sağmışdım, apardım kərtdəməz pişirdim
(Gədəbəy) boşboş, mənasız. – Kərtdəş-kərtdəş danışmə:n kimə neylə:jəx’, neysə vərciş ele:fsiη
(Basarkeçər) boyat, köhnə. – Çörə:miz kərtidi, yeməy olmur
(Çənbərək) dost-aşna. – Cəfərin kəryahı çoxdu
(Qazax) bax kəryah. – Mühüdün başınnan kəryəsi əysilməz
(Zaqatala) gil sac. – Axşam lavaş bişirmağa isdiyirəm, sizin kəsdini versənə
(Şahbuz) bıçaq. – Cibinnən kəsəyi çıxardıb kəsirdi
(Kəlbəcər) keçid, bərə. – Canavar kəsəlgəyə gələndə avcı onu vurdu
(Qazax) cib yaylığı
(Ucar) bax kesix’ (2-ci məna). – Mənim kəsiyim var: biri Ucarda, biri Alpo: utda, biri də Bəkidə
(Hamamlı) başlıq (qız köçərkən onun valideyninin oğlan evindən aldığı pul). – Qıza iyirmi tümən kəsim alardıx Kəsim satmax (Şərur) – hədələmək, hədə-
(Gədəbəy) mal-qaranı açıq hava şəraitində saxlamaq üçün düzəldilmiş yer. – Kəsirgiyə salın malı, geje:tməsin qoruğa gənə
(Tovuz) dəmirkəsən alət. – Kəskişnən dəmir kəsiler
I (Göyçay, Xaçmaz, Quba, Laçın, Lənkəran, Mingəçevir, Salyan) 1. düyü və ya buğda yarması (Göyçay, Xaçmaz, Quba, Lənkəran, Mingəçevir)
(Borçalı) çürümək (südə aiddir). – Südü pişirerdim, kəsdi
(İmişli, Göyçay, Qarakilsə, Salyan, Qazax, Mingəçevir, Yardımlı, Ucar) 1. pensiya (Qazax). – Biz qoja qalxoççulara kəsmət vererix’ 2
(Quba) eyvanın kənarları. – Kəşivani çirk iləmə
(Yevlax) lovğa. – Niyaz mə:llim kətda adamdı
(Basarkeçər, Biləsuvar, Cəbrayıl, Cəlilabad, Culfa, Füzuli, Gəncə, Göyçay, Xanlar, Kürdəmir, Qazax, Mingəçevir, Naxçıvan, Ordubad, Tərtər) qutab
(Ağdam, Ağcabədi, Beyləqan, Bərdə, Cəbrayıl, Füzuli, Gədəbəy, Göyçay, Xocalı, Xocavənd, İmişli, Kürdəmir, Qazax, Şuşa, Tovuz, Ucar, Yevlax, Zəngilan,
(Basarkeçər) ləpəsi yaxşı çıxan qoz
(Qubadlı) nazikqabıq (qoz). – Kətənköynəx’ cəviz tez sınar
(Ağdam, Bakı, Gəncə, Xocavənd, İmişli, Şəmkir) yabanı bitki adı. – Bir harava kətəyən gətirdim (Gəncə); – Bir qədər kətəyən yığ heyvanın altına tökməg
(Balakən, Qax, Zaqatala) qadın geyimi
I (Xocavənd, İmişli) yeni doğmuş heyvanın ilk südündən bişirilən yemək II (Dərbənd, Quba, Mingəçevir) ev tikərkən tirlərin altına qoyulan ağac