(Cəbrayıl) bax simsar
(Göyçay, Şəki) sünbüllü yabanı bitki. – Sinsilə nazik, balacana buğda kimidi (Göyçay); – Sinsilə buğdanın içində çox bitir (Şəki)
I (Salyan) bax singsiməg. – Nə sinsiyirsən, əgnüvə paltar giy də II (Cəlilabad, İmişli) 1. zarımaq 2
(Zəngibasar) inamını itirmək
(Gədəbəy) qorxutmaq. – Uşağı elə sinsidif kin, yazıx göz aşmağa da qorxor
(Xaçmaz) utanmaz, həyasız, sırtıq
(Şəki) sırtılmaq, sırtıqlaşmaq. – Gö:rsən, gedə laf sintarıtdı
(Göyçay, Qəbələ, Salyan, Ucar) bax sintarmax. – Qonşu:n uşağı:n üzi lap sintərib (Göyçay); – Uşağ elə sintərib ki, nəqqədər disön qulağ asmır (Salyan)
(İmişli) sıx, qalın. – Sip tağda nə yemiş olar?
(Qazax) siləbəsilə, ağzına kimi dolu. – Cəm suynan sipbələmsilədi; – Bayda sipbələmsilədi
(Şəki) bax sipbələmsilə. – Boşqaf sipbəsilə doludu
(Zaqatala) gizlənmək. – Havayı sipçimmə, görmişəm
(Lerik) qar təpəsi
(Dərbənd, Tabasaran) bax sıpqın
(İsmayıllı) yabanı sarımsaq. – Sirdən yaxşı qitab bişirillər Sir qalmax (Gəncə, Mingəçevir) – məəttəl qalmaq, təəccüb qalmaq
(Yardımlı) dağıtmaq. – Buğdəni sirab ele:b həyətnən
(Dərbənd, Quba) bax sibinc. – Sirbinci quyadular beşigün altına, uşağın sidigi tökülədü una (Quba); – Ləlüni bərk tərpətmə, sirbinc dağılar
(Lənkəran) xörək adı
(Bakı) xəsis
(Bakı) xəsislik. – Sən də nöşün bir belə Hacqara kimi sirəcəlik eliyəsən?
(Borçalı, Tovuz) çardağın çatmaları
(Kürdəmir) sulu yerlərdə bitən ot növü. – Sirəqo:uci biçib qurudurux, dam üstünü avarreyrıx
(Cəlilabad) 1. sıra 2. növbə. – Sirəmnən gəlirdüg
(Laçın) bax sirəm (2-ci məna)
(Yardımlı) yemişanın bir növü. – Sirgilə qırmızı dey
(Tabasaran) uzuntüklü, saçaqlı papaq. – Şə:bənü papağı hiç, unun sulpapağı sirhapapağa uxşayadu
(Ordubad) dərman bitkilərindən birinin toxumunun adı. – Xəstəyə sirxiş ver
(Şəki) təmiz və səliqəli geyinən. – Abidə həmişə sirxo: gəzir
(Ağdam) hər şeydən iyrənən
(Kəlbəcər) bax sirxov. – O, yaman sirxoydu
(Naxçıvan) çarıqda bağ keçirilən dəlik
(Çənbərək) qənaət. – Xedi hər şeyi sirifnən işdədir
(Culfa, Meğri, Ordubad) 1. çarıq tikmək və ya onu təmir etmək üçün göndən kəsilən nazik, uzun hissə 2
(Qarakilsə) köhnə
I (Salyan) üzə salıb dayanmaq, gözləmək. – Qapının ağzında sirinsəyib, əl çəkməz ki?; – Nə sirinsəyib durmısan bırda? II (Salyan) bax silimsəmək
(Xaçmaz) bax silimsəmək
I (Bakı) bax sirinsiməg. – Ada, qouram getmir, lap sirinsiyib bu uşağ II (Bakı) iyrənmək. – Naxoşun yarası elə pisdü ki, adam baxanda sirinsi: r
(Cəlilabad) bax silimsəmək
(Kürdəmir) məc. sırtılmaq, üzü bərkimək. – Qıza söz batmır, elə bil sirinsiyib
(Cəbrayıl, Dərbənd, Göyçay, Kürdəmir, Oğuz, Zəngilan) 1. alaq otu (Göyçay, Kürdəmir, Oğuz). – Sirkanı bir uzunqulax ye:ır (Oğuz); – Ajı alax, sirkan m
(Göyçay) çoxlu sirkan bitən yer
(Ağsu) yeməli yabanı bitki adı. – Bossanımızza çoxlı sirkantərə bitip
(Bakı) üzüm növü adı
(Qazax) ayaqda əmələ gələn gicişən sulu yara
(Çənbərək, Qazax, Mingəçevir) bax sirkan (1-ci məna). – Şalvarımı sirkən dutdu; – Ot olmuyanda mal sirkəni də yiyər (Qazax)
(Göyçay) üstünə tut silkələmək üçün hazırlanan böyük, qalın parça
(Salyan) sirkə, qənd və sudan hazırlanan şərbət
(Dərbənd) zökəm. – İki-üç gündü ho: sirkoy ulub, bayra çixmiyədi
(Dərbənd) arıq (ən çox heyvana aid edilir). – Qurban quyin saxlayadu, yazbaşı uni malları həmi sirsir uladu
(Ağdam, Xaçmaz, Qax, Quba, Oğuz, Şəki, Zaqatala) 1. zirvə (Qax, Oğuz). – Dağın sirtində bir dənə qoyun otdıyır (Şəki) 2