(Zəngilan) bax teləməx’. – İnəyin bızavı öldü, quzunu ona telitdim
(Zəngilan) aldatmaq, kələk gəlmək. – Sən məni teliyəlməzsən, mən uşax dəyləm
(Şərur) saçaq, qarğıdalı saçağı. – Məkə:n də telməyi o:r
(Ordubad) uzuntüklü dəridən tikilmiş papaq. – Mənim telpəyimi burya gətir
(Zəngilan) pambıq yığıldıqdan sonra qozanın arasında ilişib qalan pambıq qalığı; saçaq. – Pambı: yaxşı yığıη, üsdündə teltəsi qalmasın
(Şəki) bax teyim. – Birəz te:m gə, gidax çatax
(Zaqatala) kiçik mis qazan. – Yağı tençedəmi əridirsən?
(Çənbərək) rütubətli. – Bizim ev yaman tennidi
(Çənbərək) rütubətli. – Bu otax tepdi ◊ Tep damı (Çənbərək) – tütün yarpaqlarını nəmləndirmək üçün xüsusi tikili
(Gədəbəy) nəm çəkmək, rütubət çəkmək. – Duhar so:ux olduğuna gəvə tennənif, əldən çıxıf
(Bolnisi) boşqab
(Qax) kökləmək, seyrək tikişlə tikmək. – Habı oynağın <paltar> etəgini tepşi hələ
I (Bərdə, Culfa, Gəncə, Hamamlı, Şərur) böyük xurcun. – Terin içinə ağır şeylər qoymaq olar. – Teri atın belinə aşır (Bərdə); – Xurcunu adam çiyninə s
(Quba) cır meyvə. – Teranı bizdə hiç kimsənə yimiyədü, tükülüb qaladu ağacın altında
(Dərbənd) ağac. – Tereg yıxılanda biz ona ağac diyədiğ; – Yemişi <meyvəni> teregdən çöpliyəduğ <dərmək>
(Tabasaran) ağacdələn. – Teregdeşənün balaların Qaflan alub üldürütdü
(Oğuz) kiçik, xırda balıq. – Böyyü balıxdı, kiçiyi terlan
(Füzuli, Zəngəzur) hünər, bacarıq. – Vağon sürmək hər adamın tesi döyül (Zəngəzur); – Hər kəsdə tes olmas ki, şeyri yazsın (Füzuli)
(Meğri) qısaboylu, gödək
(Şamaxı, Ucar) 1. tələsən 2. səbirsiz. – Testo adam qab sındırar (Ucar); – Həsən yaman testodi (Şamaxı)
(Tovuz) ləklərin alağını təmizləmək üçün alət
(Zəngilan) ip əyirmək üçün alət. – Nənəm öydədi, əmə teşi öydə döy
(Borçalı) dərin boşqab. – Teşvi cəmnən az tuturdu
(Balakən) xarab olmuş, yararsız yun
(Qazax) tel, saç
I (Çənbərək, Qazax) 1. pul (Çənbərək). – Ə, maηa tetir sayıfsan? 2. gümüş pullardan düzəldilmiş bəzək (Qazax); – Keşmişdə dingə geyərdix’, qavağı teti
(Qazax) nağd etmək, hazır etmək. – Get pulu tetirrə, soηra gələrsəη
(Qazax) ətrafı gümüş pullarla bəzədilmiş; bəzəkli. – Əvvəllər qız-gəlin qavağı tetirri dingə geyərdi
I (Ağdam, Bakı, Cəlilabad, Culfa, Göyçay, Kürdəmir, Meğri, Sabirabad, Salyan, Şamaxı, Şahbuz) tamam, tamamilə, büsbütün
I (Ağdam, Bərdə, Cəbrayıl, Culfa, Kəlbəcər, Kürdəmir, Laçın, Tovuz, Zəngilan) bax teyjə. – Bu qənd teyxa nö:ütdü, munnan çay işməx’ olmaz (Ağdam); – Ə
(Meğri) bax teyjə. – Bu ət teyxə əlengədi, sümüx’dü
(Şəki) tez, cəld. – Teyim get, anan səni ça:rır
I (Şəki) bax tejim. – Teyin gəl bir yerdə gidax II (Naxçıvan) qədər. – Bırdan Nəzərəbata teyin qaşdım
(Laçın) tamam, tamamilə, büsbütün
(Hamamlı, Salyan, Şamaxı) 1. neştərləmək, deşmək 2. yaralamaq. – Bı yara gərəg teylənə (Salyan); – Dünən bazarda Məməd Həsənin qolunu teylədi (Şamaxı)
I (Gəncə, Qazax, Tovuz) bax teyləməğ. – İrrini yareyi teyliyellər (Qazax); – Əzizinəm neynərəm, xancal alıf qarabağrım teylərəm, bir canım var sana qu
(Gəncə) qovmaq. – Dursam səni teyləndirəjəm
(Gəncə, Hamamlı, Qazax) qaçmaq. – Dana teyləndi yetdi, itəjəx’ gedif (Qazax); – Həsən gedən kimi Kərim də dalınca teyləndi (Gəncə); – Dana damnan çıxı
(Daşkəsən) yaralanmış. – Ovçu Əhməd o yanaedəndə gördü bir çeyran teylənmiş gəldi, bir daşın qolduğunda çöx’dü
(Şamaxı) yaylıq armud, armudun tezyetişən növü. – Gəlin gedəg bağlara, tezdəgən indi dəgmiş olar
(Borçalı, Qazax) tez olmaq, tələsmək. – Əhməd əmi, tezdə gedəx’ (Borçalı)
(Hamamlı) sürətləndirmək. – Sən ərzəni yaz ver, tezdətməx’ mənim boynuma
(Qax) qədim. – Ho qalalar tezip işdi
(Salyan) Sizzə nə danışmışam, tezkəm gedib Ələsgərə xəbər veriblər
(Biləsuvar) 1. qaçmaq 2. hürküb qaçmaq
(Kürdəmir) tələsən
(İmişli) tələskən
(Culfa) belin tiyəsinin üst tərəfində ayaq qoymaq üçün çıxıntı
(Şamaxı) nəsil, əqrəba. – Bizim təbəhdəndi