прил. см. canalan
сущ. от глаг. canlatmaq
глаг. см. canlandırmaq
1 I прил. живой: 1. такой, который живёт, обладает жизнью. Canlı məxluq (xilqət) живое существо, canlı orqanizm живой организм, canlı toxumalar живые
вторая составная часть некоторых сложных прилагательных: … любивый. Uşaqcanlı чадолюбивый, детолюбивый; ailəcanlı семейственный (проявляющий особую за
сущ. собир. всё живое и неживое; все живые существа и всё неживое
прил. толстенный, довольно толстый: 1. большой, значительный в поперечном сечении (о некоторых предметах: о бревне, верёвке и т
сущ. душегрейка (женская тёплая кофта без рукавов), род жилета (обычно на вате, меху); телогрейка. İsti canlıq тёплая душегрейка, yun canlıq шерстяная
1 сущ. 1. живость: 1) полнота жизненных сил; оживлённость, подвижность. Gözlərindəki canlılıq kimin живость в глазах чьих, hərəkətlərindəki canlılıq k
сущ. устар. 1. любимые дети родителей, дети по отношению к родителям 2. перен. любимая, возлюбленная
устар. I прил. 1. постоянно следящий за своим здоровьем, заботящийся о своем здоровье, укрепляющий свое тело 2
сущ. 1. постоянный уход за своим телом, забота о своем здоровье 2. живительность (свойство живительного, бодрящего, укрепляющего силы)
сущ. здоровье (то или иное состояние организма), самочувствие. Möhkəm cansağlığı крепкое здоровье, insanların cansağlığı здоровье людей, cansağlığı üç
прил. см. cansıxıcı
прил. 1. скучный (наводящий скуку, неинтересный); снотворный. Cansıxıcı yol скучная дорога, cansıxıcı hekayət скучный рассказ 2
сущ. 1. скука: 1) тягостное душевное состояние, томление от отсутствия дела 2) уныние, тоска, царящие где-л
I прил. 1. неживой: 1) не относящийся к животному или растительному миру; неорганический. Cansız təbiət неживая (неорганическая) природа, cansız mater
прил. см. cansız 2
сущ. от глаг. cansızlamaq, исхудание (болезненная худоба)
глаг. худеть, исхудать, хилеть, захилеть, слабеть, ослабеть (становиться, стать физически слабым, болезненным)
сущ. от глаг. cansızlanmaq
глаг. см. cansızlamaq
1 сущ. от глаг. cansızlaşdırılmaq 1, омертвление (клеток, тканей, частей тела) 2 сущ. от глаг. cansızlaşdırılmaq 2
1 глаг. 1. омертвляться, быть омертвлённым (о клетках, тканях, частях тела) 2. делаться, сделаться безжизненным (лишаться живости, выразительности и т
1 сущ. от глаг. cansızlaşdırmaq 1; омертвление (клеток, тканей, частей тела) 2 сущ. от глаг. cansızlaşdırmaq 2
1 глаг. 1. омертвлять, омертвить (вызвать омертвение клеток, тканей, частей тела) 2. перен. делать, сделать безжизненным (лишить живости, выразительно
1 сущ. от глаг. cansızlaşmaq 1; омертвение (тканей, клеток и т.п.) 2 сущ. от глаг. cansızlaşmaq 2
1 глаг. омертвевать, омертветь (потерять чувствительность – о клетках, тканях, частях тела) 2 глаг. см
сущ. от глаг. cansızlatmaq
глаг. допускать, допустить исхудание, доводить, довести до исхудания
1 сущ. 1. свойства, признаки неживого, неорганического 2. перен. безжизненность (отсутствие признаков жизни), мертвенность, омертвелость 3
сущ. 1. тёрщик (в бане) 2. тёрка, мочалка, губка
прил. 1. бодрящий, живительный (укрепляющий жизненные силы) 2. приятный, славный. Cantəzələyən (ürəkaçan) mənzərə приятная картина, cantəzələyən musiq
прил. здоровенный, дородный, коренастый, крепкого сложения. Cantıraq kişi коренастый (крепкого сложения) мужчина
прил. живительный, бодрящий, дарующий жизнь, ободряющий, нежный. Canverici baxış ободряющий взгляд
сущ. агония (предсмертное состояние организма)
прил. 1. старательный, усердный, болеющий душой за что-л. İşə canyandıran adam болеющий за работу человек 2
сущ. 1. усердие, усердность, старательность. Artıq canyandıranlıq излишнее усердие 2. заботливость, внимательность; canyandıranlıq eləmək: 1) усердств
1. с усердием, усердно. Canyandıranlıqla işləmək работать с усердием (усердно) 2. заботливо. Canyandıranlıqla yanaşmaq kimə, nəyə заботливо относиться
сущ. от глаг. canyandırmaq: 1. усердие, старательность, старание. Yersiz canyandırma неразумное усердие, canyandırması özünə qaldı kimin старания (уси
глаг. kimə, nəyə 1. усердствовать, стараться, проявлять усердие, старание. İşə canyandırmaq проявлять усердие на работе, təsərrüfata canyandırmaq отда
1 сущ. клич, возглас, призыв глашатая; car çəkmək: 1. возвещать, возвестить, возглашать, возгласить (торжественно, громко произнести, публично, всенар
в сочет. car-car carıldamaq шумно и быстро течь (о полноводной, быстрой и бурной речке; о быстром ручейке; об обилии воды)
сущ. диал. джарджар (название старинного сельскохозяйственного орудия); молотильная доска
сущ. 1. глашатай: 1) в старину: лицо, объявлявшее народу официальные известия; вестник. Carçılar camaata car çəkirdilər глашатаи оповещали народ о чем
сущ. в старину: должность, обязанности глашатая, вестника
сущ. звук, скрип (употребляется звукоподражательно для обозначения громкого звука, возникающего при трении)
1 I прил. 1. устар. текучий (текущий, находящийся в движении); проточный (о воде, слезах) 2. текущий: 1) наличествующий в данное, настоящее время; теп
сущ. устар. 1. рабыня (женщина или девушка, лишенная всех прав и являющаяся собственностью владельца) 2
сущ. 1. положение рабыни 2. положение и обязанности прислужницы, одалиски 3. обязанности служанки, прислуги