bayıltmaq
icb. вич-вичелай финиз, бейгьуш хьуниз себеб хьун.
f. to cause s.o. to faint / to fall* in a faint
f. mener vt (pousser jusqu’à) à l’évanouissement (à la syncope)
icb. Bayılmasına səbəb olmaq. [Əkbər] yerişi ilə nişanlayan, kirpiyi ilə oxşayan, baxışı ilə bayıldan … xanımlar görməmişdi