BEZGİN
прил. см. bezik ; bezgin olmaq nədən чувствовать отвращение к чему
sif. Bezikmiş, təngə gəlmiş, usanmış. □ Bezgin olmaq – bezikmək, təngə gəlmək, usanmaq
Полностью »прил. икрагь хьайи, шерзум хьайи, жазан хьайи; bezgin olmaq шерзум хьун, икрагь хьун, куьлягь хьун.
Полностью »