BEZMƏK
глаг. kimdən, nədən тяготиться, доводиться, быть доведённым до отвращения, испытывать душевное утомление от однообразия каких-л. действий, событий, переживаний и т.п. ; безл. надоедать, надоесть. Oynamaqdan bezdim мне надоело играть
f. Usanmaq, bezikmək, təngə gəlmək, cana gəlmək, bezar olmaq, bıqmaq. Canı tərk eylədim, bezdim cahandan; Səni bildim ki, can ilə cahansan
Полностью »f. to feel* smth. as burden, to be* oppressed (by); to become* loathsome / repulsive, to feel* aversion / disgust; təklikdən ~ to be* oppressed by one
Полностью »BEZMƏK Vəzifəmdən, a dostlar, bezməmişəm hələlik; Aşır sahillərini dalğa-dalğa sözlərim (S.Rüstəm); BEZAR OLMAQ Bu saat camaat dünya davasından bezar
Полностью »