ə. səbəbsiz.
устар. I прил. беспричинный, без причины; напрасный II нареч. 1. беспричинно 2. напрасно
bilasəbəb
I. s. bax səbəbsiz I II. z. bax səbəbsiz II
bilasəbəb bax səbəbsiz 1
sif. sans raison, sans motif, gratuit, -e