f. və ə. minnətsiz.
f. və ə. minnətsiz.
прил. без одолжения, без просьбы ◊ biminnət etmək (eləmək) умалять значение сделанного добра
Полностью »sif. [fars. bi… və ər. minnət] 1. Minnətsiz. 2. Pulsuz, müftə, havayı. Dolaşıb bulvarı hər gün gəzərsən biminnət
Полностью »