bitmək
bitmək
f. 1. Tamam olmaq, qurtarmaq, axıra çatmaq, başa çatmaq. Məzuniyyət müddəti bitdi. – Qəmimiz bitdi, fərəh oldu nümudar bu gün! M
Полностью »1 глаг. расти, произрастать, произрасти 2 глаг. 1. кончаться, кончиться, оканчиваться, окончиться, заканчиваться, закончиться
Полностью »1. расти, произрастать (о растении); 2. прирасти, стоять приросши; 3. завершиться, заканчиваться;
Полностью »f. I. to grow*; to spring* up; Yağışdan sonra ot bitir Grass grows after rain II. 1. to be* over, to be* completed / concluded; 2
Полностью »гл. 1. куьтягь хьун; тамам хьун, кьилиз акъатун; акьалтӀун; 2. тамам сагъ хъхьун, як (хам) акьалтна кӀев хъхьун, ккӀун хъувун (хер); 3
Полностью »f. 1) croître vi ; pousser vi ; grandir vi ; yağışdan sonra ot bitir l’herbe pousse après la pluie ; 2) achever (s’) ; finir vi, terminer vi oyun bitd
Полностью »BİTMƏK I f. Tamam olmaq, başa çatmaq. Səd şükür ki, qış tükəndi, bitdi; Novruz gəlib, bahar yetdi (A
Полностью »BİTMƏK – QURUMAQ Ot kökü üstə bitər (Ata. sözü); Bir damcıya möhtac idim; Qurumuşdu bağça-bağım... (Şəhriyar)
Полностью »