BƏRRAQ
прил. поэт. светлый, блестящий, с блеском
[ər.] прил. 1. шаир. цӀарцӀар (рапрап, рекӀврекӀв, нур) гудай; 2. михьи, рагъул тушир.
Полностью »sif. [ər.] şair. Bərq vuran, parıldayan. …Günəşin yüksəkdən görünən işıqları sakit, saf, bərraq bir dənizin dalğalarında çimərək bəşəriyyətin gözünü i
Полностью »