dördgöz
dördgöz
1. sif. Dördşəbəkəli, dördbölgülü, dörd gözü olan (ev, dükan, pəncərə və s.). Dördgöz pəncərənin xəmirlənmiş kağızı qopur, küləkli qar içəriyə soxulur
Полностью »I прил. 1. состоящий из четырёх отделений, секций; с четырьмя отделениями, секциями; разг. четырёхкомнатный
Полностью »1. прил. кьуд вил авай, кьуд вилин (мес. кӀвал, дакӀар, пич); 2. сущ. пер. зар. кьуд вил авайди, айнаяр гьалсдай (кас); ** dördgöz etmək аюхарун, хаба
Полностью »