dördgözlü
dördgözlü
1. кил. dördgöz; 2. прил. гзаф мукъаят, дикъетлу, аюх, уях; 3. кьуд виликай (паюникай, хилекай) ибарат тир, кьуд вилин (мес
Полностью »1. bax dördgöz. 2. sif. Diqqətli, ayıq, sayıq. 3. sif. Dörd gözdən (hissədən, bölmədən, şöbədən), dörd otaqdan ibarət olan
Полностью »