DESPAIR

despair1

n ümidsizlik, ümidsiz hal / vəziyyət; to drive smb. to ~ bir kəsi ümidsiz vəziyyətə salmaq; to fall into / to sink in ~ ümidsizliyə qapılmaq, ümidsiz vəziyyətə düşmək; Your son is the despair of all his teachers Sənin / Sizin oğlun / oğlunuz müəllimlərinin hamısını ümidsiz vəziyyətə salıb

despair2

v ümidini kəsmək / itirmək, əlini üzmək; to ~ of success qələbəyə ümidini itirmək; to ~ meeting smb. bir kəslə görüşmək ümidini itirmək

DESOLATE
DESPERATE